Week 3

In mijn vorige verhaal eindigde ik met de mededeling dat we een mooie tweedaagse boottocht naar Luang Prabang zouden maken. Ik zei ook dat het minder spannend zou worden. Deels klopte dat ook wel: de boottocht was mooi maar na X-aantal foto's gemaakt te hebben was het voornamelijk zitten en af en toe een oogje toe. Halverwege stopten we in Pakbeng voor een overnachting en zochten een hostel met onze nieuwgemaakte Franse vriend die in Thailand werkte en de Madrileense brandweerman Emilio die ook de Gibbon Experience had gedaan. Later die avond kwamen we ook nog twee Duitsers van de Gibbon Experience tegen waardoor we uiteindelijk met zn zevenen gingen eten. We kwamen uit bij een restaurantje die adverteerder met Free whisky shots: prima. Omdat Petra steen-papier-schaar had gewonnen had ze de eer om bij de Fransman te slapen en zodoende besloot ze hier toch maar niet aan mee te doen dus mocht ik haar shotjes: prima. Alleen toen besloten de Duitsers dat het wel een strak plan was om een hele fles whisky te kopen aangezien het toch maar 5 euro kostte: minder prima. Uiteindelijk zijn we echter allemaal netjes in ons bed beland: eind goed, al goed :)
Na opnieuw een dag op de Mekong strandden we in Luang Prabang, alhoewel.. Een kleine 10 km verderop, waar de tuktuk maffia natuurlijk weer omzet draaide waar je bang van werd, al hadden we ons lesje wel geleerd en accepteerden we ons lot. Die avond hebben we de nachtmarkt verkend en bij een buffetkraampje wat eten geritseld met een Spaanse die bij ons hostel werkte. Hierdoor waren er opeens 3 personen die vloeiend Spaans konden (de Fransman had een aardig woordje Spaans opgepikt tijdens een jaar Granada) en dus leek het opeens of we in een Spaanse enclave waren beland. Die vrouw van het hostel schrok alleen wel van de prijs: de anderhalve euro voor het buffet vond ze al aan de dure kant (normaal betaalde ze €1) maar dat het stuk kip ook nog eens €1.50 kostte werd haar bijna teveel: voor dat geld at ze normaal 3 dagen! 's Avonds hebben we nog een biertje en gin tonic gedaan in Utopia (tonic is namelijk een natuurlijk anti-malaria middel, dus dat kan nooit kwaad, en de gin is gewoon voor de lekker). Aangezien dit de enige bar in Luang Prabang is waren hier ongeveer alle backpackers van de stad en zagen we dus ook enkele bekende gezichten. De volgende ochtend wilden we eigenlijk het geven van aalmoes aan de boeddhisten (in dit geval eten voor de dag) aanschouwen, alleen was de wekker niet goed gezet dus werden we om half 7 gedesillusioneerd wakker dat we ons al ruim een uur verslapen hadden, maar ach.. Vervolgens wilden we richting Vang Vieng maar die reed pas halverwege de middag dus hebben we de stad nog wat verder verkend. Echter het enige wat blijkbaar echt de moeite was, waren de watervallen in de buurt want overal waar je liep vroeg men of je een ritje naar de watervallen nodig had. Uiteindelijk werden we opgehaald om ons richting de minivan te brengen, dit was echter buiten het toezicht van de tuktuk maffia want we werden ergens afgezet in een zijstraatje bij een tempel waar we snel dat busje in moesten. Eenmaal in Vang Vieng moesten we op zoek naar een hostel, alleen was er nog maar weinig keus waardoor we in een crappy hostel lagen die rook alsof je in de mergelgrotten sliep, maar ach de volgende dag konden we op tijd een nieuwe zoeken. Om onszelf een beetje te troosten hebben we een lekkere Westerse spaghetti gegeten en vervolgens de populairst club van Vang Vieng (Sakura) bezocht. Vooral de Aziatische toeristen (die in grote getalen aanwezig waren) waren een lust voor het oog: het was net alsof ze voor het eerst op een serieus feestje waren. De dansmoves, de awkward bewegingen tussen man en vrouw en het geschreeuw als er een hitje opgezet werd (en bedenk je dat in hun ogen bijna alle nummers hitjes zijn). Daarnaast was er nog een enkeling die 'de fout' in ging met een ladyboy wat mooie beelden opleverde. De volgende dag zochten we een beter hostel uit en zochten een paar fietsen om de dag mee door te komen. Een aantal mountainbikes later hadden we er allemaal eentje waar op z'n minst de achterrem het deed dus konden we op pad om de omgeving te verkennen, en dan vooral de geadverteerde grotten. Vooral de route naar de tweede grot bij de 'Blue Lagoon' was de moeite waard. Eenmaal bij de lagune was het een groot circus met Chinezen met zwemvesten die in t water sprongen. Na ook een sprong gewaagd te hebben besloten we, op slippers, de grot te bezoeken. Aangezien de eerste grot niet bijzonder lastig te doorlopen was. Echter was het hier wel anders en ook was het goed dat Petra haar hoofdlamp bij had want je wilde beide handen toch wel vrij hebben om je eventueel te ondersteunen. Eenmaal terug in Vang Vieng trokken we door naar de 'warming up' bar, vernoemd naar het opwarmen na het tuben, waarover later meer, voor de happy hour. 4 cocktails halen, 2 betalen, gratis shots en een shirt verder gingen we opnieuw naar onze nieuwe stamkroeg Sakura. Hier wilden we natuurlijk ook een shirt, wat inbegrepen zat bij 2 mixjes met vodka. Saillant detail: vodka (of sowieso sterkte drank) is hier goedkoper dan cola (of sowieso frisdrank). Waardoor de verhoudingen omgekeerd zijn ten opzichte van Nederland. Om 12 uur, iets meer dan een half uur na binnenkomst, was het echter al gedaan. Gelukkig was er nog Room 101 waar we nog een klein drankje konden doen.
De dag erna was het tijd om te tuben, oftewel in een rubberband de rivier af gaan. Hier was het echter meer een kroegentocht waar je in plaats van te voet met de tube van kroeg naar kroeg gaat. Met 2 Duitsers en 2 Noorse schonen begonnen we onze tocht en tot onze schrik waren we de eersten die bij de bar waren. Maar gelukkig was er beerpong en na verloop van tijd werd het overal feest. Uiteindelijk hebben we niet meer dan een halve kilometer getubed, maar wel gelachen. Ook die avond hebben we nog even de Sakura bezocht. De volgende dag gingen we op reis naar de hoofdstad Vientiane, maar niet voor we wat bootraces hadden gezien op de Mekong. Het was namelijk een feestdag en het hele dorp en omstreken zat de hele dag een beetje bier te drinken of, als je pech had, in de hitte te roeien.
In Vientiane was het ook feest, duizenden mensen waren op de been langs de rivier om bloemkorsetjes met een kaarsje in het water te laten, waarschijnlijk voor geluk de komende tijd. Het jammere was wel dat een paar meter verderop iemand de kaarsjes alweer uitblies, het eventuele geld verzamelde en de kransjes op een hoop gooide. Verder was het vooral een soort jaarmarkt met veel dezelfde soort tentjes met hapjes, drankjes, reclame of een soort kermisattractie (bijvoorbeeld ballonnen kapotgooien met dart pijltjes). De volgende dag zou er ook in Vientiane bootraces zijn, helaas zaten wij blijkbaar niet op de goede plek want na 2 uur koekeloeren hadden we nog bijster weinig racen gezien dus zochten we vertier bij het zwembadje om de hoek van het hostel. Uiteindelijk ook nog royaal geluncht om onze Kip (Laotiaanse valuta) op te maken door heerlijke gerookte zalm salade c.q. Spaghetti te bestellen. Vervolgens vertrokken we om 6 uur richting het vliegveld om richting Hanoi, Vietnam te vliegen maar voor de verder details zal er nog een klein weekje gewacht moeten worden anders wordt dit wel een erg lang verhaal, en het is hier alweer 2 AM. Hierdoor kan het ook zijn dat er wat foutjes instaan, bij voorbaat mijn excuses Eva.

Samenvatting:
Donderdag 22/10: slowboat naar Pakbeng + whisky drinken
Vrijdag 23/10: slowboat naar Luang Prabang + night market + drankjes in Utopia
Zaterdag 24/10: Luang Prabang + bus naar Vang Vieng + stappen Sakura
Zondag 25/10: mountainbike naar caves & blue lagoon + cocktail happy hour + stappen Sakura & Room 101
Maandag 26/10: tuben + Sakura
Dinsdag 27/10: bootraces Vang Vieng + busrit naar Vientiane + festival Vientiane
Woensdag 28/10: mislukte poging bootraces te zien Vientiane + zwembad