Day 9

Dag 9
Vandaag was de eerste echte drukke dag. Drie bedrijven stonden op de planning dus Luuk had zich uitgeleefd. Vroeg op dus en gelijk maar het ontbijt checken. Helaas was het ongeveer hetzelfde als in de rest van de hotels. Hopelijk is dit typisch Zuid-Indiaas en krijgen we na Bangalore andere ontbijtjes. Gelukkig hadden mensen Nutella gekocht dus de toastjes nutella waren niet mis. We hadden vandaag een bus gehuurd zodat we niet steeds moesten sjouwen met vervoer regelen. De eerste stop was bij een supermarkt. We moesten nog even wachten want hij ging pas om 10 uur open. Maar eenmaal binnen ging ik gelijk op zoek naar m'n eigen potje Nutella en wat te knabbelen: Hippo chips/crackertjes. Eenmaal aangekomen bij het eerste bedrijf - Mahindra Reva - werden we gelijk weer in de bus gestopt. We gingen namelijk richting de manufacturing hall voor de presentatie. Een of andere baas ging een bedrijfspresentatie geven, al zittende. Hij bracht het leuk en zijn visie op de toekomst van autorijden was interessant. Reva maakt namelijk volledig elektrische auto's, een opkomende markt. De presentatie duurde echter in plaats van 30 minuten, 3x zo lang. De tour door de fabriekshal was vervolgens niet vernieuwend, redelijk standaard, maar voor de OML'ers wel herkenbaar gok ik. Helaas mochten we geen testritje maken, anders had ik al in 2 voertuigen meer gereden dan ooit in Nederland. Hierna gingen we op pad naar TTK Prestige, het was me een beetje onduidelijk waarom we hier zo nodig heen moesten, en ook op Prestige had het niet veel indruk gemaakt: ze dachten dat we morgen pas zouden komen. Dus de presentatie werd snel bij elkaar geraapt. Ik vond het zelf niet bijster interessant, maar hoorde van sommige dat ze het wel prima vonden. Voor de presentatie - over het merk Prestige, die keukenspullen maken - kregen we een notitieboekje, waar ik dus mooi m'n dagverslag van gister kon schrijven.Ik hoorde dat ook Timo lekker aan 't tekenen was geslagen. Vervolgens gingen we naar een ander bedrijf van de TTK group: TTK Services. Dit was echt een typisch Indiase onderneming: Outsourcing. Hier konden (luie) zakenmannen, maar ook studenten en anderen, bijna alles outsourcen wat je kon oplossen met een telefoon en internet. Zo kon je je website laten ontwerpen, hoger op Google komen, maar ook laten uitzoeken welke app nuttig is om voice-naar-tekst te converteren voor een Galaxy Note. Het ging zelfs zo ver dat mannen hun anniversary gift lieten bedenken en aanschaffen. Max, Stefan en Jorin waren bij een mannetje die wel iets heel wonderlijks deed. Tegen betaling van $6.99 kon je een Indier laten bellen om een liedje te laten zingen. Bijvoorbeeld voor iemands verjaardag. Zo lieten zij Luuk bellen om een Birthday-rap te zingen, geniaal. Luuk heeft later zelf tajtunes.com ingezet om z'n zusje te verrassen. Vervolgens kregen we nog een dinertje met opnieuw Dominos en ditmaal ook een burger erbij. En natuurlijk een paar liter cola. Tegen de tijd dat we weer in het hotel waren was het plan opgevat om nog wat te drinken in de rooftopbar. Eigenlijk zouden we daar eten omdat we niet wisten in hoeverre TTK een uitgebreid diner aanbood, maar gelukkig vonden ze het niet erg om alleen wat drankjes te serveren. Daar ben overigens gauw meer geld mee kwijt, al is het hier in Bangalore wel een stuk(je) goedkoper. Met Feng, Benedikt, Tim van Didden, Stefan en Timo hebben we nog een paar drankspelletjes gespeeld om er wat gezelligheid in te brengen. En Ruben ging Arun uitleggen hoe het 'systeem' werkt in Salou: Oftewel hoe pik je een vrouw op. Om 11 uur ging de toko dicht, dus om 12 uur gingen we naar beneden, arrogante blanken die we zijn. De meeste gingen vervolgens in kamer 410 nog door met zuipen, Luuk had namelijk een flinke lading Kingfisher Strong ingekocht bij de bar, maar ik hield het voor gezien. Toon, m'n enige kamergenoot, was als enige niet mee gaan drinken en ik vond het ook wel welletjes. Toch nog even wat met de notebook lopen hannessen en uiteindelijk gingen om 1 uur de oogjes toe voor een redelijk lang nachtje #wekkerin8